piątek, 27 sierpnia 2010

Bonobo - Stay The Same

Dużo się ostatnio działo.

Wpierw ten obóz. Ciągła odpowiedzialność, 24 godziny na dobę w pracy. Latanie tu i tam, sprawdzanie wszystkiego, przekazywanie poleceń od jednej osoby do drugiej. I jeszcze raz sprawdzanie, czy wszystko na swoim miejscu, czy wszystko tak jak trzeba i czy wszystkim dobrze. I gdzie można pomóc i jak pomóc i czy pomóc. Prestiż, uznanie, spełnienie. Totalny brak czasu na pierdoły.

I powrót i trzy godziny i zaraz potem znowu wyjazd. I znowu na drugi koniec Polski, jakbym nie przerabiał tej trasy już cztery razy przez ostatnie dwa tygodnie.
A tu już zupełnie inaczej. Spokojnie, odpoczynek, ale bez poczucia marnowanego czasu! Dobra ekipa, powolny czas, słońce, woda i wiatr. I też odpowiedzialność, choć dyskretna - ciche poczucie, że choć to wszystko nie jest moje, to być może jednak kiedyś będzie i muszę o to dbać. Jestem za to odpowiedzialny, jak namiestnik za nie swoje królestwo.

A teraz jestem tu z powrotem i drugi dzień nie mogę się zebrać do żadnej akcji. I nic się nie dzieje. Siedzę wciąż na tyłku, słucham Bonobo i przeglądam foty Greya.

I nie mam wciąż biletu, choć to już dziś wieczorem.
I nie mam wciąż pieniędzy, choć niedługo będę musiał zapłacić i to sporo.
I nie uczę się, choć sesja się zbliża i wiem, że nie będzie lekko.
Może poszukam pracy i rzucę to wszystko na rok?...


Seasons change
it will never be the same
I'm hopin I will stay the same
Reasons strange
Why we always play this games?..


Stojąc nad przepaścią, co lepiej zrobić? Rzucając się w dół praktycznie nie możesz kontrolować swojego ruchu. Po prostu spadasz i to prawie bezpośrednio w dół.
Ale przynajmniej nie będę stał w miejscu.