Anders Ilar - September Nights
Czego mi brakuje najbardziej? Chyba tych wieczorów, kiedy idąc do łóżka nie zastawałem tam tylko pościeli. Nie żebym nie lubiał swojej pościeli. Ostatnio bardzo się zżyliśmy. Od dwóch lat nie spędzałem tak wielu nocy pod rząd w swoim łóżku. Sam.
Nawet nie seksu. Tak, wiadomo, wszyscy myślą tylko o jednym. Ta, jasne że mi brakuje, a jak! Nic jednak nie zastąpi tego ciepłego uczucia, kiedy kładąc się spać masz kogo objąć. Kiedy czujesz miękki dotyk drugiej piżamy, delikatnie rozgrzanej inną osobą. Tego poczucia, że wszystko jest na swoim miejscu i teraz już nic innego się nie liczy - istnieje tylko to łóżko, te dwie osoby, ta więź i cała reszta nie ma absolutnie żadnego znaczenia.
Teraz pokój, chociaż pewnie trzykrotnie mniejszy od tamtego, urasta do niebotycznych rozmiarów. Przestrzeń osacza i przytłacza, a kołdra nie stanowi dla niej żadnej bariery. Jest zimno, chociaż mamy środek lata i łydki zalewa lepki pot gorącej nocy. Nie ma nigdzie bezpiecznej przystani i wciąż mam ochotę uciekać. A im bardziej uciekasz, tym bardziej nie potrafisz przestać.
Brakuje mi poczucia, że to wszystko ma sens. Że jest po co się starać. Brakuje mi tego nieomal namacalnego doświadczenia przyszłości, którą dopiero trzeba zbudować.
Brakuje mi szacunku do samego siebie.
Uciekaj.
Idealne łóżko dla jedynaka?
2 lata temu
3 komentarze:
A w ogóle to niesprawiedliwe, że Ty znalazłaś oba blogi, a ja nic nie znalazłem. Pewnie łatwiej by było znając także imię, a nie tylko ksywkę :P Jest w ogóle coś do znajdowania?
mocne, cholera...
A jeśli uciekasz to przecież prędzej czy później gdzieś dobiegniesz. Od 'A' się zaczyna, bo tamto przed tym zahaczało o lekki banał, teorie przyczynowości i serie subiektywnych spostrzeżeń. A silne, wojownicze mięśnie to wyrabiają się przecież czasem od biegu właśnie. Run Forest, run! Tylko się nie poddawaj.
/Jakżesz się cieszę, że nie piszesz 'kordła'/
Pozdrawiam, potrzaski.blog.onet.pl
Prześlij komentarz